Luta e mulher ou luta é mulher som dous conceitos inseparáveis e indivisíveis para atingir de vez o lugar que a mulher deve ocupar nesta sociedade ao margem de divissons subjectivas, diferenças e desigualdades criadas arbitrariamente por un sistema injusto, machista e patriarcal que nos margina, explora, agrede, domina e oprime.
segunda-feira, 22 de novembro de 2010
PROCURO-TE
PROCURO-TE
Enquanto o mar vomita borbulhas esbranquiçadas no seu violento agitar
bate as suas ondas tempestuosas contra as rochas escarpadas dos alcantis
e deposita a sua escura e imensa profundidade nos húmidos e salgados areais
Eu, procuro o morno e doce acuvilho dos teus compracentes abraços.
Enquanto o ceu com a sua nuvagem gris e borralhenta anúncia trevons
os lôstregos alumeiam com o seu fulgor a negrume do momento
e a descarga de energias arremete com um estrondo intenso e arrepiante
Eu, procuro o brilho sereno e apacível do teu profundo e atrainte olhar.
Enquanto os rios arrastam nas enchentes o entulho a descerem até o leito
asolagam as suas beiras afogando nos remuinhos os escolhos emergidos
e nas montanhas as fervenças ham choutar a eito cuspindo escuma
Eu, procuro os teus delicados e suaves beiços esbarando na minha pele.
Enquanto as árvores rebulem sem cessar zoando forte nos dias de temporal
deitam ciscando no chao as folhas e ramagens desprendidas e abatidas
e as pingas da chuva molham o estrume que cobre o solo sombrio
Eu, procuro unir nossas maos férteis para construirmos um jardim.
Enquanto ao cair da noite o sol torna-se numha esfera ruborizada
A lua orgulhosa quer mostrar sua alvura dissipando as tebras nocturnas
e cintilam as estrelas marcando o compás do coro astral no Universo
Eu, procuro conjugar contigo os nossos corpos sob a abóboda celeste.
Enquanto o inverno frio e desapacível gela o sangue que corre polas veas
as folerpas de neve vam caindo a modinho cubrindo a terra de labor
e esta época triste e efémera converte as cores em amortecidas e decadentes
Eu, procuro a expressom clara e transparente do teu agradável rosto.
Enquanto a lava do volcám aflora ao exterior demonstrando autoridade
expele incandescência emanada das entranhas originárias da terra
e no seu ciclo destrue o que atopa para construir umha nova materia
Eu procuro-te para irmos artelhando um novo caminho de Revoluçom.
Publicada por
luta é mulher
à(s)
17:44
0
comentários
Enviar a mensagem por emailDê a sua opinião!Partilhar no TwitterPartilhar no FacebookPartilhar no Pinterest
segunda-feira, 8 de novembro de 2010
MUROS
MUROS
Sórdidos e pétreos muros
que nos cingem
fecham todos os passos
nos caminhos
estam por toda a parte
e nos perseguem
acossam e atormentam
mentres batemos neles
para deitar abaixo a opacidade
que impide abrir janelas, portas
ou qualquer resquício
e otear ao longe os horizontes
quando alvoreje.
Muros que fam muralhas
inexpugnáveis
ainda que consigades atravessar
a imensa distáncia
que vos afasta
do outro lado alguém vigia
para fazer-vós desistir
das ansias
de recuperardes a casa
e a terra na que moravades
agora roubada e ocupada
pelos criminais invasores
da vossa pátria.
Se entre nossas maos
construimos fortaleças
podemos derruir umha a umha
todas as pedras
que reduzem o espaço
dia após dia
querendo arruinar
os campos sementados
de esperança
para logo colheitar dignidade
nesta árida terra
manchada de sangue e luto
e corpos esgotados.
Doem também os muros invisíveis
do esquecemento
dos que miram de esguelha
e nom fam nada
e com seus comportamentos
decidem
que os bons som
os que do alheio se apoderam
sem pedir permisso
nem sentir vergonha
de causar tanta dor e miséria
a um povo que só deseja
viver livre na sua terra.
E tu, vota umha olhada
em redor teu também há muros
muros da ignorância
que corrompem a mente
a consciência e o pensamento
e tu ainda assim calas...?
também nao dis nada...?
e quando chegue o dia
em que te roubem a casa
as terras e matem a tua família
a quem hás pedir ajuda?
Já ninguem há vir no teu socorro
Nada era mentira.
Muros das lamentaçons
Muros da vergonha
Muros da hipocrisia
Muros da incomprensom
Muros das injustiças
Muros da opressom
Muros da vingança
Muros visíveis
Muros invisíveis
Muros da violência
Muros das diferenças
Muros da indignidade
Muros da ignorância
Muros da barbárie
Muros da miséria
Muros da crueldade
MUROS.....QUE FAM MURALHAS E FORTALEÇAS, INEXPUGNÁVEIS...?
Publicada por
luta é mulher
à(s)
16:57
0
comentários
Enviar a mensagem por emailDê a sua opinião!Partilhar no TwitterPartilhar no FacebookPartilhar no Pinterest
Subscrever:
Mensagens (Atom)